اثرات مفید سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان قرار گرفته در میدان‌های مغناطیسی با فرکانس پایین در درمان پارکینسون در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی: ارزیابی میزان BDNF و چرخش‌های القائی

 سابقه و هدف: استفاده از سلول‌های بنیادی یکی از روش‌های درمانی ممتاز در بیماری پارکینسون می‌باشد. در تحقیقات جدید از میدان‌های مغناطیسی با فرکانس پایین جهت ایجاد تکثیر و تمایز در سلول‌های بنیادی استفاده شده است. بنابراین ما نیز در این تحقیق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان که در دو میدان مغناطیسی قرار گرفته‌اندجهت درمان پارکینسون استفاده کردیم.  مواد و روش‌ها: در این تحقیق 36 سر موش صحرایی نر بالغ به‌طور تصادفی به 6 گروه شامل گروه نرمال، گروه پارکینسونی، گروه درمان با سلول بنیادی، گروه درمان با سلول بنیادی قرار گرفته در میدان مغناطیسی 40 میکروتسلا، گروه درمان با سلول بنیادی قرار گرفته در میدان مغناطیسی 400 میکروتسلا، و گروه vehicle تقسیم شدند. مدل پارکینسونی با تزریق 4 میکروگرم نوروتوکسین 6-هیدروکسی دوپامین به داخل استریاتوم طرف چپ ایجاد گردید. سلول‌های بنیادی به بطن طرفی چپ تزریق شد.  یافته‌ها: نتایج تحقیق ما نشان می‌دهد که تزریق سلول‌های بنیادی مغز استخوان قرار گرفته در میدان 40 و 400 میکروتسلا باعث کاهش تعداد چرخش‌ها شده است اما میزان کاهش در گروه 400 میکروتسلا نسبت به گروه‌های دیگر بیشتر بود. هم‌چنین میزان BDNF خون در گروه 400 میکروتسلا نسبت به دیگر گروه‌های درمانی افزایش بیش‌تری نشان داده است. میزان BDNF در بین گروه سلول بنیادی و گروه 40 میکروتسلا تفاوت قابل توجهی نشان نمی‌دهد.    نتیجه‌گیری: سلول‌های بنیادی قرار گرفته در میدان مغناطیسی 400 میکروتسلا به‌طور قابل ملاحظه‌ای چرخش‌های القائی را کاهش و سطح BDNF خون را افزایش می‌دهند